سلول های چسبنده و معلق

دو سیستم اساسی برای رشد سلول ها در کشت وجود دارد

کشت سلولی چسبنده (Adherent)
کشت سلولی سوسپانسیونی یا تعلیق (Suspension)

سلول‌های چسبنده

سلول‌های چسبنده (Adherent) در واقع رده های سلولی (Cell line) هستند که در آن‌ها، سلول‌ وابسته به یک لنگرگاه (anchorage-dependent) است. بنابراین سلول‌های چسبنده برای رشد به یک ماده یا سطح جامد نیاز دارند.

سلول‌های سوسپانسیون

سلول‌های سوسپانسیونی (Suspension) یا معلق، در محیط مایع، کشت داده می‌شوند و به هیچ لنگرگاهی وابسته نیستند. در واقع در محیط مایع به حالت تعلیق در آمده‌اند.

این موضوع، یعنی وابستگی سلول‌ها به لنگرگاه، تفاوت اصلی بین خطوط سلولی چسبنده و سوسپانسیون است.

اکثر سلول های مشتق شده از مهره داران، به استثنای رده های سلولی خونساز و تعداد کمی دیگر، وابسته به لنگر هستند و باید روی بستر مناسبی کشت داده شوند .با این حال، بسیاری از رده های سلولی نیز می توانند برای کشت معلق سازگار شوند، بیشتر رده های سلولی حشرات در کشت تک لایه یا معلق به خوبی رشد می کنند.

پاساژ سلول های چسبنده :

محیط قبلی را حذف کنید
سلول ها رو با PBS شستشو داده
آنزیم جدا کننده (به عنوان مثال ، تریپسین) را اضافه کنید. در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه کنید تا سلولها به طور کامل از ظرف جدا شوند (بسته به لاین سلولی 2 تا 10 دقیقه)
به سلول ها محیط تازه اضافه کرده کاملاً پیپتینگ کنید تا سوسپانسیون تک سلولی به دست آید. اگر محیط شما سرم ندارد، باید عوامل جدا کننده را غیرفعال کنید، به عنوان مثال، با افزودن مهار کننده های تریپسین.
می توانید تعداد کل سلول ها را شمارش کنید (توسط لام نئوبار)
سلولها را در یک ظرف یا فلاسک جدید با تراکم سلولی مورد نظر قرار دهید.

پاساژ سلول های معلق

سلول ها را سانتریفیوژ کرده با دور 150-300 در دقیقه به مدت 5 دقیقه تا سلول ها رسوب تشکیل بدهند.
محیط سلولی را برداشته و به آرامی با PBS مجدداً سلول ها را حل کنید. دوباره سانترفیوژ کرده تا سلول ها رسوب بدهند (این مرحله برای شستشو می باشد)
محلول رویی را برداشته و سلول ها را در محیط تازه مجدداً حل کنید.
اندازه گیری تعداد کل سلول ها (توسط لام نئوبار)
سلول ها را در یک ظرف جدید با تراکم سلولی مورد نظر قرار دهید.

برای ثبت تعداد پاساژهای سلولی برای همه رده های سلولی ، باید یک روش استاندارد باشد. برای رده های سلولی اولیه با طول عمر محدود، این امر به پایش زنده ماندن آنها و برنامه ریزی آزمایشات قبل از رسیدن به پیری و توقف تقسیم کمک می کند. برای سلولهای جاودانه، نظارت بر سن آنها و طراحی آزمایشها تا تعداد معینی کمک می کند.

این 2 نوع سلول را در جدول زیر مختصرا مقایسه کردیم :

کشت چسبنده	کشت معلق
نیاز به پاساژ (Passaging)دوره ای دارد، اما امکان بررسی بصری آسان در زیر میکروسکوپ معکوس (Inverted Microscope) را فراهم می کند.	پاساژ آسان‌تر است، اما برای پیروی از الگوهای رشد نیاز به شمارش روزانه سلول‌ها و تعیین زنده‌مانی دارد.
سلول ها به صورت آنزیمی (تریپسین) یا به صورت مکانیکی جدا می شوند.	نیاز به جداسازی با آنزیم یا به صورت مکانیکی ندارد.
به ظروفی نیاز دارد که برای کشت بافت طراحی شده‌اند.	برای تبادل کافی گاز، نیاز به هم زدن دارد.
رشد به سطحی که سلول بر آن رشد می کند محدود است.	رشد با غلظت سلول ها در محیط محدود می شود .

پیش‌بینی رفتار سلول‌های زنده به دلیل هزاران واکنش شیمیایی درون و بین سلولی مرتبط با یکدیگر پیچیده و چالش برانگیز است. سلول ها به تغییرات جزئی محیط خود (مانند دما، pH، شرایط هیدرودینامیکی و غلظت متابولیت‌ها) بسیار حساس هستند. به همین دلیل انتخاب روش مناسب برای فرآیند کشت سلولی از اهمیت بالایی برخوردار است.

مورفولوژی

بررسی منظم مورفولوژی سلول ها در کشت (یعنی شکل و ظاهر آنها) برای آزمایش های موفق کشت سلول ضروری است. علاوه بر تایید وضعیت سالم سلول‌های شما، بازرسی سلول‌ها با چشم و میکروسکوپ در هر بار استفاده به شما این امکان را می‌دهد که علائم آلودگی را در مراحل اولیه تشخیص دهید و قبل از انتشار به سایر آزمایشگاه های کشت اطراف ، آن را مهار کنید.

نشانه های نابودی سلول ها بسیار زیاد است مانند :جدا شدن سلول ها از بستر. علائم زوال ممکن است به دلایل مختلفی از جمله آلودگی کشت، پیری رده سلولی یا وجود مواد سمی در محیط ایجاد شود، یا ممکن است به سادگی نشان دهد که کشت نیاز به تغییر محیط دارد. اجازه دادن به پیشرفت آلودگی ، آن را غیرقابل برگشت خواهد کرد.

اکثر سلول های پستانداران در کشت را می توان بر اساس مورفولوژی آنها به سه دسته اصلی تقسیم کرد

سلول های فیبروبلاست (یا فیبروبلاست مانند) :دوقطبی یا چند قطبی هستند ودارای شکل کشیده و متصل به بستر می باشند.